Mi ke purba papia papiamentu!

Lieve lezers,

ondertussen zitten Daan en ik al weer bijna 2 weken op Curacao, de tijd gaat ontzettend snel.
We hebben alweer ontzettend veel dingen gedaan/geregeld en gezien. Uiteraard hebben we ook nog kunnen genieten van de vakantie die voor Daan nu voorbij is.

Op het moment verblijven we in Hotel Trupial Inn. Dit hotel is redelijk centraal en daardoor kunnen we ons erg gemakkelijk verplaatsen. Alles zit eigenlijk in de buurt en dat maakt het alleen maar fijn en handig. Zoals ik al eerder heb aangegeven hebben wij in de eerste dagen dat wij hier waren ook wat huisje bekeken, zodat we een beetje een idee zouden krijgen waar we eventueel kunnen gaan wonen. Uiteraard plan je alles in goed vertrouwen, en dan maar hopen dat het goed komt!
Wij werden opgehaald door een man die zelf ook uit Nederland komt, maar al jaren een passie had voor dit eiland. Zodoende had hij maar besloten om ook zijn spullen te pakken en naar Curacao te verkassen. Uiteraard hebben wij hem de nodige dingen gevraagd over het leven hier, en ik kan alleen maar zeggen dat ik nog steeds heel blij ben met deze geweldige kans die we hebben gekregen.

Waar ik minder blij van werd maar uiteraard wel wist dat ging gebeuren zijn de beestje hier.
Met name de KAKKERLAK…. Het door mij gevreesde insect dat ik tot 2 weken terug nog nooit in mijn leven had gezien. Ik durf niet te zeggen waar mijn angst ( nee zo wil ik het niet noemen) eerder afgunst voor dit beestje vandaan komt. Misschien was het de aflevering van de eens zo populaire tv programma Power Puff girls, of de ranzige verhalen op de basisschool dat wanneer je op een kakkerlak gaat staan deze eerst 10000 eitjes legt. IEWWW!!!! Hoe dan ook… Nee Nee Nee en BAH BAH BAH. Om terug te komen op mijn verhaal, bij onze eerste bezichtiging (waarvan het huisje overigens erg mooi en ruim was) trof ik ze aan! In eerste instantie had ik niets door, ik was betoverd door de mooie grote keuken waar ik al heel lang van droom. Daar lagen ze… niet 1… niet 2… niet 3… Nee ik heb ze maar niet geteld! IEKS, DODE kakkerlakken de 1 nog groter dan de andere!
Ohh mennn! Dat gebeurde als het huis wat langer leeg stond zei de verhuurder… Hmmppfff.
Laten we het erop houden dat ik hoop dat het 1 van de weinige keren zal zijn dat ik kennis hoef te maken met deze monstertjes.

Natuurlijk kun je niet op Curacao zijn, en niet te toeristische stranden gezien hebben, dus uiteraard heb ik heerlijk liggen bruinen op het strand om enigszins een beetje een kleurtje te krijgen!
( Nee echt! Ik stel niks voor naast de mensen hier) Daan was nog genezen van onze vakantie in Turkije, dus die heeft braaf de man uitgehangen en een boek liggen lezen.
Afgelopen weekend zijn we naar het Westpunt van Curacao gereden, wat absoluut erg mooi is.
Helaas heeft onze huurauto het soms moeilijk met heuveltjes oprijden, dan voel je je net zo’n persoon in een 45 km wagentje (Misschien nog niet eens) vol gas de heuvel op en niet sneller dan 30.
Beetje jammer, maar gelukkig is het tot nu toe altijd goed gegaan.

Iets minder goed ging mijn ritje naar 1 van de mooie stranden, waarbij ik helaas een duif aanreed.
Het arme beest ging vlak voor ik aankwam rijden op de weg zitten, en was niet snel genoeg weer weg! Ik hoop dat ie niet geleden heeft!

Verder gaat alles hier zo z’n gangetje. Vanaf afgelopen zaterdag zijn wij de trotste eigenaren van een mooi huisje waar we heel blij mee zijn. Omdat het hotel tot 12 augustus geboekt is, zitten we nog eventjes in het hotel voordat we verhuizen. Onze eigen spullen zijn er voorlopig ook nog niet, dus dan maakt het niet zoveel meer uit.

Daan is vanaf dinsdag weer aan het werk, en heeft kennisgemaakt mijn zijn collega’s en met de school. Vanaf maandag begint het normale schoolleven weer voor hem.
Ik zelf ben druk met solliciteren, en heb ook al wat sollicitaties de deur uit. Tot die tijd doe ik vooral dat gene waar ik kei-goed in ben. Namelijk NIKS!
Ik probeer al een beetje papiaments te leren, want de mensen denken al gauw dat ik zelf van het eiland kom. Vaak hebben ze dan al hele zinnen gesproken, en dan moeten ze het nogmaals herhalen in het Nederlands (Beetje jammer Day) Gelukkig kunnen zowel Daan als ik vanaf September een cursus Papiaments bijwonen. Inburgeren staat absoluut op nummer 1.

In ieder geval gaat met ons alles prima, en we vermaken ons wel!
Er valt voor ons zeker nog genoeg te ontdekken, en ook nog genoeg te doen en daar gaan we de komende tijd druk mee bezig.

Voor nu brei ik er weer een eind aan!
Ik wens jullie voor nu een goedenacht en goedemorgen toe!

Te otro bia!!! (tot de volgende keer)

Liefs van ons!